To technika stosowana w ortopedii, traumatologii, chirurgii ogólnej i plastycznej oraz medycynie sportowej. Polega na naklejaniu na ciało odpowiednio dobranych kombinacji plastrów w celu unieruchomienia stawu, ograniczenia zakresu ruchu, wywarcia nacisku lub odciążenia określonego obszaru ciała.
Taping może służyć rozluźnieniu mięśnia lub ścięgna, a oddziałując na mechanoreceptory w skórze, torebkach stawowych, więzadłach, ścięgnach lub mięśniach, poprawia czucie głębokie uszkodzonych lub niepoprawnie obciążanych wcześniej stawów.
Na plastrach nie ma maści ani lekarstw. Można je nosić przez kilka dni, są wodoodporne.
Wskazania:
- bóle kręgosłupa
- bóle kolan (np. dolegliwości związane z problemami “stawu” rzepkowo – udowego)
- dolegliwości bólowe barku
- zapalenia pochewek ścięgnistych (np. w okolicy nadgarstka)
- bolesność okolic przyczepów (np. łokieć tenisisty, ostroga piętowa)
- stan po skręceniach i zwichnięcia stawów, paluch koślawy (Hallux valgus)
- dolegliwości ze strony ścięgna Achillesa
- obrzęki, niestabilność stawów, uszkodzenia mięśni, więzadeł
- poprawa propriocepcji (lepsza stabilizacja i koordynacja)
- usprawnienie procesów gojenia po urazach i operacjach (np. po rekonstrukcji więzadeł krzyżowych, lub szyciu ścięgna Achillesa)
- podniesienie sprawności i wydolności a także zmniejszenie ryzyka kontuzji, podczas uprawiania sportu
- korekcja wad postawy (np. skolioza)
- blizny, krwiaki
- wskazania do drenażu limfatycznego – zaburzenia krążenia chłonki, obrzęki – występujące z powodu choroby, po urazach lub w okresie ciąży
- obrzęk limfatyczny w fazie początkowej (np. po mastektomii)
Przeciwwskazania
- ostre stany zapalne
- zakrzepica żył głębokich
- zaburzenia obwodowego krążenia tętniczego
- niewydolność krążenia w stadium III i IV wg NYHA
Nie powinno się stosować aplikacji plastrowych jeśli nie poprawiają one zakresu ruchów lub jeśli nie zmniejszają dolegliwości bólowych.
